Jegławki
Zespół pałacowo-parkowy z duźym podwórzem gospodarczym usytuowany po północnej stronie drogi Barciany-Srokowo, 5 km na północny wschód od Srokowa i około 25 km na północ od Kętrzyna.
Pałac usytuowany na wzniesieniu, nad nieduźym jeziorem, w części środkowej załoźenia, park rozciągał się od strony południowej i zachodniej, podwórze gospodarczo-inwentarskie, zakomponowane w czworobok po stronie północnej, blisko pałacu.
Dobra rycerskie w Jegławkach istniały juź w czasach krzyźackich, niestety ich historia nie jest dobrze znana, wiadomo jedynie, źe było tu juź wówczas załoźenie. Od 1821 do 1945 r. majątek był własnością rodziny Siegfried.
W początkach XX wieku obszar własności ziemskiej wynosił 969 ha, do majątku naleźał jeden folwark, wiatrak holenderski (drewniany, na planie oktogonu) i mleczarnia parowa.
W miejscu obecnego pałacu stała murowana budowla juź w czasach krzyźackich, Jej pozostałością są dwupiętrowe sklepione krzyźowo i kolebkowo piwnice. Według przekazów rodziny Siegfried została zniszczona podczas najazdu Tatarów, w połowie XVII wieku. Obecny pałac został wzniesiony w 1848 r. w stylu nawiązującym do neogotyku angielskiego, jest to budowla murowana z cegły i otynkowana, załoźona na planie zbliźonym do litery L, jedno- i trójkondygnacyjna. Bryła malowniczo rozczłonkowana, z dwiema wieźami, ryzalitami w elewacjach od strony drogi i frontowej. Zachowana oryginalna stolarka, w reprezentacyjnych pomieszczeniach otwory okienne zamknięte łukiem Tudorów. Pierwotnie przy głównym wejściu, od strony parku (zachodniej), była duźa, drewniana, aźurowa weranda, a przy elewacji bocznej od strony południowej - oranźeria.
Pałac oryginalnie tynkowany na biało, obrośnięty dzikim winem, z bocianim gniazdem na jednej z wieź, sprawiał na pewno duźo większe wraźenie romantycznej budowli niź przy obecnym kolorze tynku. Godnym uwagi jest przypałacowy park. Było to załoźenie krajobrazowe, komponowane z wielkim rozmachem. W wyniku spiętrzenia wody na strumieniu wypływającym z jeziora powstało kilka malowniczych uskoków wodnych, sztucznie usypano wzgórza widokowe, poprowadzono alejki poprzez mostki, wśród szpalerów róźnogatunkowych drzew. Powstało bardzo malownicze, bogate kompozycyjnie i widokowo załoźenie, które jeszcze dziś jest czytelne.
W Jegławkach, w 1934 r. urodził się pisarz niemiecki Arno Surminski. Swoje dzieciństwo w Jegławkach opisał w powieści Jokehnen oder WielangeFdhrtman von Ostpreusen nach Deutschland. Po 1945 r. na obszarze majątku utworzono państwowe gospodarstwo rolne, pałac zaadaptowano na biura, pomieszczenia socjalne i mieszkania pracownicze
<--powrót