W głębokim smutku 21 marca 1991 roku kętrzynianie źegnali, zasłuchanego juź w wieczną cisze, byłego dyrektora Liceum dla Pracujących i Centrum Kształcenia Ustawicznego w Kętrzynie, Edmunda Klopfa.

Z źalem �źegnaliśmy Drogiego Kolegę, który 19 marca 1991 r. odszedł od nas na zawsze. Z bólem serca rozstaliśmy się z oddanym szkole nauczycielem kilku pokoleń, jak i wychowawcą wielu spośród nas.

To nadzwyczaj szlachetne i pracowite �źycie, które przerwała nieubłagalna śmierć, w niczym nie przypominało tysiąca innych. Biografia zmarłego nie wymaga upiększeń, chciałoby się ją opowiadać jak legendę. Edmund Klopf urodził się 51 marca 1917 r. w Lipniku w powiecie bialskim. Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędził w Stanisławowie, gdzie uczęszczał do szkoły powszechnej, a potem do II Państwowego Gimnazjum. Wczytując się w dzieje jego młodości, w rytm nauki i pokonanych trudności, dostrzega się właściwą mu prawość charakteru, pracowitość i wszechstronność zainteresowań. Studiował w lwowskiej akademii handel zagraniczny, potem biologię z geografią w dwuletnim pedagogium tak�źe we Lwowie. W 1959 r. rozpoczął pracę zawodową w stanisławowskim szkolnictwie. Przerwała ją wojna. Po przeniesieniu się do Stryja pracował w prywatnej firmie drzewnej, a następnie w księgowości i kolejnictwie, nale�źał do pokolenia, które na ka�źdym stanowisku nie chciało pracować źle, wręcz przeciwnie, zdumiewało wytrwałością i niezwykłą dokładnością.

Nigdy nie zapomniał o swoim nauczycielskim powołaniu. Jako repatriant przybył do Kętrzyna w 1946 r. i podjął pracę w zawodzie nauczycielskim w Szkole Podstawowej nr l, a następnie w Szkole Podstawowej dla Pracujących. Odtąd nie rozstawał się z oświatą dla dorosłych i �źyciową dewizą przekazywaną z uporem pracującym słuchaczom: "Na naukę nigdy nie jest za późno".

W 1954 r. zostaje dyrektorem LO dla Pracujących w Kętrzynie. Ponad 20 lat kieruje tą niezwykle u�źyteczną społecznie placówką oświatowo-wychowawczą. Konsekwencją działania niejednemu słuchaczowi wyprostował trudna drogę �źyciową. W ciągu ponad dwudziestoletniej pracy wydał 1195 świadectwa dojrzałości. Frekwencja w tej szkole nie spadała nigdy poni�źej 90%, rzutując na wysokie wyniki nauczania. Ówczesny rząd polski nale�źycie ocenił olbrzymi wysiłek i osobiste zaanga�źowanie dyrektora w rozwój polskiej oświaty dla dorosłych. Wyrazem tego uznania była ogólnopolska inauguracja roku szkolnego 1967/68 z udziałem Ministra Oświaty w CKU w Kętrzynie. Wyrazem uznania byty tak�źe liczne odznaczenia państwowe: Złota Odznaka "Zasłu�źony dla Warmii i Mazur", "Zasłu�źony nauczyciel PRL", Krzy�ź Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Wreszcie wyrazem uznania było stanowisko nauczycieli Kętrzyna i okolic, którzy demokratycznie ju�ź w 1965 r. wybrali go prezesem miejskiego oddziału ZHP w Kętrzynie.

Kolega Edmund Klopf w kontaktach z ludźmi mówił zawsze z serca i do serca. Dlatego nasuwa się nieodparcie pytanie wielkiej wagi: Czy potrafilibyśmy go naśladować? Żegnaj, Przyjacielu!

Żegnaj, Drogi Kolego ze Związku nauczycielstwa Polskiego! Żegnaj, nasz Szanowny Dyrektorze! Żegnaj, tak szczerze oddany młodzie�źy Profesorze. Pamięć o Tobie zachowamy w naszych sercach.