W połowie XVII wieku Nakomiady zostały nadane przez wielkiego elektora Fryderyka Wilhelma jako dobra dziedziczne brandenburskiemu dyplomacie w Warszawie Janowi von Hoverbeckowi. Akt tego nadania w języku polskim i łacińskim przechowywany jest w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie. W latach 1653-1680 wzniesiono pierwszy, niewielki rozmiarowo, pałac

27 kwietnia 1705 rozpoczęto rozbudowę rezydencji, doprowadzając ją do wyglądu zbliźonego do dzisiejszego. Przebudową kierował znany warszawski architekt włoskiego pochodzenia Józef Piola, który nadał rezydencji formę oszczędnego holenderskiego baroku z elementami architektury klasycystycznej.

W 1704 roku powstała w Nakomiadach manufaktura ceramiczna, gdzie z miejscowych pokładów gliny wyrabiano i wypalano cegły na potrzeby rozbudowy budowli.

Ród von Hoverbeck pozostawał właścicielem pałacu przez 136 lat - do 1789 roku, kiedy to cały majątek nabył za cenę 36 tysięcy talarów przybyły z Prus urzędnik Friedrich Redecker. Po nabyciu majątku Redecker wystąpił o nadanie jego rodzinie tytułu szlacheckiego i w parę lat po tym otrzymał od króla tytuł barona.

W 1905 przeprowadzono generalny remont i modernizację pałacu, która jednak nie wpłynęła znacząco na architekturę załoźenia. W okresie międzywojennym wskutek trudnej sytuacji finansowej majątek po raz kolejny podupadł ekonomicznie i w 1932 został zlicytowany i przejęty za długi. Nowym właścicielem został Paul Gerhard Goertz, jednakźe zarządcami samego pałacu pozostali wciąź Redeckerowie z seniorem Eberhardem.

---

<--powrót