Wieś poło�źona w połowie drogi pomiędzy Kętrzynem i Srokowem.

W momencie załoźenia wieś ta nazywała się Plawestein, a zawdzięczała to prokuratorowi Henrykowi von Plauen, dzięki któremu musiała powstać. Przypuszcza się, źe podobną genezę miał pobliski Silec, dawny Heinrichsdorfl13 Nadano jej wówczas 50 łanów ziemi, z czego musiano uiszczać do kasy zakonnej w sumie pół marki i dwie kury od jednego łana.

Miejscowy majątek liczył na początku XX wieku ponad 1100 ha, a naleźała do niego jeszcze cegielnia z kolejką wąskotorową. W tym teź czasie ówczesny właściciel Edwin Langenstrassen wprowadził tu nowoczesne metody uprawy.

Dwór wzniesiono pod koniec XIX w., zabudowując częściowo starsze załoźenie z początku wieku. Jest ono widoczne w bocznej elewacji. Obecny dwór posiada mansardowy dach z oknami u podstawy, z niskim, nieco wystającym poza zadaszenie ryzalitem z tarasem podpieranym przez cztery kolumny.114 W pobliskim lesie, na dawnej linii granicznej pomiędzy posiadłościami znajduje się wielki głaz narzutowy, zwany dawniej "Blauer Stein".

Związane są z nimi legendy podobnie, jak w przypadku dworu, z którym związane jest podanie o "Zamkowej Pani" z Sińca. Dawniej w Sińcu stał kościół, który jednak został rozebrany w 1765 r. W latach 1662- 1739, w świątyni tej odprawiano naboźeństwa dla ludności polskojęzycznej. Po rozwiązaniu parafii mieszkańcy wsi naleźeli do parafii w Srokowie. W 1817 r. mieszkało w Sińcu 211 osób, a w 1939 r. 462.

---

<--powrót