Druskienniki

Od czego zacząć zwiedzanie Druskiennik?

Dobry początek to połowa roboty. Jeśli wybierasz się do Druskiennik na jednodniowy wypad, warto przede wszystkim ułożyć trasę zwiedzania i wybrać miejsce na parkowanie samochodu.

Jako pierwszy cel swojej trasy, ustaw w nawigacji Druskininkai Aquapark" lub wprowadź adres Vilniaus al. 13, Druskininkai 66116, Litwa". Nawet jeśli nie zamierzasz korzystać z Aquaparku, znajduje się on przy bramie miasta", i jest dobrym punktem startowym.

Kierując samochód pod wskazany adres, paręset metrów za znakiem Druskienniki" nawigacja poprowadzi Cię wprawo, na ulicę Ausros, w kierunku nowego mostu przez rzekę Niemen. I to jest własciwy trop;).

W okolicach mostu, do którego zmierzasz, znajdują się cztery duże parkingi. Jeśli zależy Ci na bezpłatnym parkowaniu, skorzystaj z pierwszego z nich, nie przekraczając Niemna. Zobaczysz go przy samej ulicy po lewej stronie nie dojezdżając do mostu. Jesteś już prawie w samym centrum uzdrowiska, więc spokojnie możesz zostawić tu samochód i przejść most na piechotę. Zajmie to zaledwie kilka minut.

Trzy płatne parkingi znajdują się tuż po przekroczeniu mostu: po lewej - podziemny parking Aquaparku, po prawej - dwa naziemne parkingi (park linowy oraz centrum Dainava).

Jak zwiedzać Druskienniki?

Jeśli dotarłeś w okolice Aquaparku i masz z głowy parkowanie, czas pozwiedzać! Jesteś teraz w centrum wszystkich atrakcji uzdrowiska, zostaje tylko wybrać, na co masz ochotę:

Park linowy UNO. Jeden z największych parków tego typu w regionie! 3 517 metrów w powietrzu, wysokość do 21 metra, ponad 150 przeszkód. Park działa przez cały rok.

Extra wyzwaniem jest przejście parku w nocy.

Kolejka linowa. Przenosi z centrum na drugi brzeg Niemna, do całorocznego stoku narciarskiego Snow Arena. Jest atrakcją sama w sobie, bo z wagoników otwiera się przepiękny widok na uzdrowisko, Niemen z wyspą i bezkresne sosnowe lasy. Można zacząć od niej zwiedzanie lub zostawić na deser:).

Tuż przy Aquaparku rozpoczyna się Park Zdrojowy, który można przespacerować na dwa sposoby: 1) aleją wzdłuż Niemna 2) deptakiem pod nazwą Vilniaus aleja. Główne atrakcje Parku to tańcząco-grająca kolorowa fontanna, źródło wody mineralnej zwane Źódłem Piękności, Zakład Przyrodoleczniczy, Odwrócony Dom, Muzeum Miejskie. Znajdziesz tu także wypożyczalnię rowerów i skuterów elektrycznych, restaurację, dużo zieleni i kwiatów.

Jak porozumieć się w Druskiennikach?

Państwowym językiem na Litwie jest litewski. Jest to język piękny, ale trudny do zrozumienia lub nauczenia się. Nie ma wiele wspólnego z grupą języków słowiańskich, ani zresztą z żadnym innym językiem europejskim. Nawet słowa międzynarodowe brzmią po litewsku często zupełnie niezrozumiale, i.e. hotel to viesbutis, szkoła - mokykla, autostrada - greitkelis.

Mimo to porozumienie się w Druskiennikach nie stanowi problemu. Miasto od blisko trzech wieków nieprzerwanie ma status międzynarodowego uzdrowiska. Cieszy się z napływu turystów z wielu krajów świata, z czego goście z Polski stanowi ok. 20%. W objektach turystycznych łatwo się dogadać w języku angielskim, polskim lub rosyjskim. W tych największych jak Aquapark śmiało zwracaj się po polsku do pracowników recepcji, obsługi restauracji i basenów, ratowników i innego personelu: klienci z Polski stanowią tu większość i są bardzo mile widziani. Jak zresztą w całym uzdrowisku:).

Zespół klasztorny podominikański.

Historia tego obiektu sięga czasów odległych. Miejsce to miało szczególne znaczenie w przeszłości dla losów Polski i Litwy.

22 grudnia Zygmunt I nadał pół mili kwadratowej ziemi nad rzeką Sejną dla kniazia Iwana Michałowicza Wiśniowieckiego. Jerzy Grodzieński - leśniczy przełomski w 1593 roku wszedł w posiadanie tych dóbr, a następnie 16 maja 1602 roku aktem fundacyjnym przekazał dobra sejneńskie Dominikanom z Wilna.

W 1610 roku Dominikanie przystąpili do budowy kościoła Nawiedzenia NMP, który ukończono w 1619 roku w stylu późnego renesansu o założeniach obronnych.

W czasie potopu szwedzkiego klasztor wraz z miasteczkiem został doszczętnie spalony przez Szwedów. Prace nad ukończeniem trwały do schyłku XVII wieku. Po rozbiorze Polski Sejny zostały zajęte przez wojska pruskie. Dominikanom skonfiskowano wszystkie dobra, zakonników zaś przeniesiono do Różanegostoku.

W I połowie XIX wieku klasztor był wykorzystywany na cele oświatowe. Tu kształcił się Szymon Konarski - wielki patriota, stracony 27 lutego 1839 roku w Wilnie. W latach 1823 - 1919 mieściło się tutaj Seminarium Duchowe, które kształciło młodych kleryków dla diecezji sejneńskiej.

W okresie międzywojennym w obiekcie tym miało swoją siedzibę Wyższe Klasyczne Gimnazjum Biskupie im. św. Kazimierza. Po II wojnie światowej w obiekcie poklasztornym mieściła się szkoła zawodowa, dom kultury, biblioteka miejska.

W roku uroczystości koronacji Matki Boskiej Sejneńskiej celebrował prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński oraz Metropolita Krakowski - kardynał Karol Wojtyła - przyszły papież. W 1989 roku, po zmianach ustrojowych, klasztor przeszedł na własność kościoła.

W chwili obecnej trwają w klasztorze prace remontowe, mające na celu przywrócenie obiektowi jego pierwotnego wyglądu.

Sanktuarium Matki Boskiej Sejneńskiej

Od 1610 kościół klasztorny w Sejnach był miejscem pielgrzymkowym i odpustowym. Szczególną czcią otaczano tutaj Maryję.

Na początku XVII w. do klasztoru sprowadzono słynącą łaskami drewnianą figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem, którą początkowo opiekowali się dominikanie, a od XIX w. księża diecezjalni.

Kult maryjny w Sejnach rozwijał się najsilniej w XVIII w. Osłabł w okresie międzywojennym w związku z marginalizacją znaczenia kościoła podominikańskiego oraz jego peryferyjnym i przygranicznym położeniem.

Odrodzenie sanktuarium w Sejnach nastąpiło w latach 70. XX wieku. Wpływ na to miały podniesienie kościoła parafialnego do rangi bazyliki mniejszej w 1973 oraz koronacja figury Matki Boskiej Sejneńskiej w 1975.